John is kraanmachinist. Hij koos zelf voor een kraan zonder lift. “Die 150 treden omhoog zijn mijn ochtendgymnastiek”, lacht hij. “De rest van de dag zit ik boven in de cabine. Van daaruit overzie ik het project en de verre omgeving. Tot aan de Clauscentrale bij Maasbracht toe. Die hoogte, de baas zijn over zo’n grote machine: dat is heerlijk!”
Zwaarste kraan
Op de bouwplaats van Sportpark Glanerbrook staan twee enorme hijskranen: bij het 50-meterbad en bij de ijshal in aanbouw. John bouwt mee aan de ijshal: “Het zwembad en de schaatsbaan liggen zo ver uit elkaar, dat kun je niet met één kraan doen.” Dit project is voor John extra mooi. “Dit zijn de zwaarste kranen die in Nederland te krijgen zijn”, vertelt hij enthousiast. “De zwaarste waarin ik tot nu toe gezeten heb.” Zo’n zware hijskraan is nodig, want John moet grote gewichten verplaatsen. “Ik hoor net dat het hoofddeel van de dakconstructie samengesteld rond de 17.000 kg weegt! Dat kan deze kraan met gemak aan.”
Afwisselend en uitdagend
Vanuit zijn cabine ziet John de bouw omhoogkomen. “Het leuke aan dit project is dat er veel verschillende elementen zijn. Alle soorten bouw komen hier samen: metselwerk, betonwerk, prefab wanden en vloeren, traditionele vloeren, een grote staalconstructie. Daardoor is voor mij ook elke dag anders. De ene dag verplaats ik veel standaard delen. Dan kan ik wat sneller, ruwer, met de kraan draaien. De andere keer is het precisiewerk. Draaien met een prefab wand van 7.000 kg die op 55 meter afstand aan je kraan hangt bijvoorbeeld, is echt uitdagend. Het duurt even voordat zo’n gewicht loskomt van de grond en ik moet goed inspelen op de wind. De bouwers op de grond bereiden het hijsen voor, haken de kettingen vast. Via een portofoon houden we contact. Zodat ik iets pas ophijs als het goed vast zit en het precies op de juiste plek weer laat zakken.”
19.000 kg, alsof het niets is
Veiligheid staat voorop. “Als het te hard waait, geef ik dat aan. Dan besluiten we in goed overleg te stoppen met hijsen. Maar dat is nog niet zo heel vaak voorgekomen.” Bijzonder voor John was toen hij een andere grote machine – een verreiker van 19.000 kg – uit de bouwput mocht tillen. “Die kon er zelf niet meer uitrijden. We hebben de gebruiksaanwijzing van die machine erbij gezocht. Om te zien: hoe kunnen we ‘m het beste hijsen? Zo is het ook gedaan. Het ging perfect. Ik tilde de machine eruit alsof hij niets woog. Geweldig!”
Vol vertrouwen
John verheugt zich al op de volgende fase van de bouw. “Ik heb net nog even naar de tekeningen gekeken. We beginnen al met de staalconstructie van het dak van de ijshal. Daar komen grote stalen vakwerkspanten in, met driehoeken. Het hoofddeel weegt samengesteld rond de 17.000 kg! Dat gewicht moet ik in één keer hijsen. Spannend? Nee, dat is juist móói!”
Trots
Alweer bijna 17 jaar zit John op de hijskraan. Hij werkt al vanaf 1990 voor Mertens Bouwbedrijf. “Daar ben ik trots op, het is een prachtig bedrijf. Eerst werkte ik er in de staalconstructie. Toen een collega die op de kraan zat met pensioen ging, pakte ik mijn kans. Ik wilde wel op die kraan zitten! Het was zo geregeld. Ik volgde vier weken lang een interne opleiding bij het Summa College in Harderwijk: dé opleiding voor kraanmachinisten. En vanaf dat moment zat ik boven in mijn cabine. Met mijn radiootje en boterhammetjes. Nee, ik heb er geen moment spijt van gehad. En ik weet ook zeker: als Sportpark Glanerbrook straks klaar is, blijft het project me bij. Daar heb ik toch maar mooi aan mee gewerkt!”